
ارث مادر در حالت های مختلف چقدر است؟
قانون مدنی ایران، به پیروی از فقه امامیه، نظام دقیق و مشخصی را برای تقسیم اموال به جا مانده از متوفی میان وارثان تعیین کرده است. این نظام بر پایه طبقات و درجات خویشاوندی بنا شده و هدف آن حفظ حقوق مالی اعضای خانواده و تعیین تکلیف اموال فرد پس از فوت اوست. مادر، به عنوان یکی از نزدیکترین خویشاوندان، جایگاه ویژهای در این نظام دارد و همواره جزو وارثان اصلی محسوب میشود، اما میزان ارث مادر بسته به حضور یا عدم حضور سایر وراث تغییر میکند.
جایگاه ارث مادر در طبقات
قانون مدنی ایران، وارثان خونی را به سه طبقه اصلی تقسیم میکند. این طبقهبندی بر اساس اولویت در نزدیکی به متوفی استوار است و ارث مادر در طبقه اول قرار دارد:
- طبقه اول: این طبقه شامل نزدیکترین خویشاوندان یعنی پدر، مادر و فرزندان میشود. در صورت نبود فرزندان، نوهها و نتیجهها به ترتیب نزدیکی جایگزین آنها میشوند. اهمیت این طبقه در آن است که تا زمانی که حتی یک نفر از افراد این طبقه (هرچند نوه یا نتیجه) زنده باشد، هیچکس از طبقات بعدی ارث نمیبرد.
- طبقه دوم: شامل پدربزرگها و مادربزرگها، هرچه بالا روند و برادران و خواهران و در نبود آنها، فرزندانشان میشود. این طبقه تنها در صورتی ارث میبرد که هیچکس از طبقه اول وجود نداشته باشد.
- طبقه سوم: شامل عموها و عمهها و داییها و خالههای متوفی و در نبود آنها، فرزندانشان میشود. این طبقه نیز تنها در صورتی ارث میبرد که هیچکس از طبقات اول و دوم زنده نباشد.
بنابراین، مادر به عنوان عضو کلیدی طبقه اول، از اولویت بالایی در ارثبری برخوردار است.
تعیین ارث مادر در حالت های مختلف
سهم ارث مادر از ترکه متوفی، که به آن «فرض» مادر گفته میشود، عمدتاً یکی از دو کسر یک سوم یا یک ششم است. تعیین اینکه کدام سهم به مادر تعلق میگیرد، به ترکیب سایر وراث حاضر بستگی دارد:
حالت اول: متوفی فرزند یا نوه ندارد
در این حالت، وضعیت ارث مادر به شرح زیر است:
- همراه با پدر: اگر پدر متوفی نیز زنده باشد، مادر یک سوم کل ماترک را به ارث میبرد و پدر دو سوم باقیمانده را. این تقسیمبندی ریشه در مسئولیتهای مالی سنتی پدر در خانواده دارد.
- بدون پدر و بدون خواهر و برادر واجد شرایط حاجب: اگر پدر متوفی فوت کرده باشد و متوفی فاقد خواهر و برادر باشد، یا خواهر و برادران او شرایط لازم برای «حجب» مادر را نداشته باشند، مادر ابتدا سهم یک س.ک را به عنوان «فرض» میبرد. از آنجا که وارث دیگری در طبقه اول یا دوم برای بردن باقیمانده ترکه وجود ندارد، این باقیمانده نیز تحت عنوان «ردّ» به مادر تعلق میگیرد. در نتیجه، مادر تمام ترکه را به ارث میبرد.
- بدون پدر، اما با خواهر و برادر واجد شرایط حاجب: این یکی از نکات دقیق قانون ارث است. گاهی اوقات، حضور برخی وراث، حتی اگر خودشان ارث نبرند، میتواند سهم وارث دیگری را کاهش دهد. این وضعیت برای ارث مادر زمانی رخ میدهد که:
- پدر متوفی فوت کرده باشد.
- متوفی دارای خواهر و برادرانی با شرایط زیر باشد:
- حداقل دو برادر باشند؛ یا
- یک برادر و دو خواهر باشند؛ یا
- چهار خواهر باشند.
- این خواهر و برادران باید ابوینی (هم از پدر و هم از مادر با متوفی مشترک باشند) یا ابی (فقط از پدر با متوفی مشترک باشند) باشند. خواهر و برادران اُمّی (فقط از مادر مشترک باشند) باعث کاهش سهم مادر نمیشوند.
- این خواهر و برادران خودشان ممنوعالارث نباشند.
- این خواهر و برادران باید در قید حیات باشند.
- در این حالت خاص، حتی اگر این خواهر و برادران به دلیل وجود مادر (که در طبقه اول است) ارثی نبرند، صرفِ وجودشان باعث میشود سهم مادر از یک سوم به یک ششم کاهش یابد. باقیمانده ترکه (پنج ششم) در این حالت نیز به عنوان «ردّ» به مادر میرسد. فلسفه این حکم پیچیده است و به مباحث فقهی عمیقتری بازمیگردد.
حالت دوم: متوفی فرزند یا نوه دارد
حضور حتی یک فرزند دختر یا پسر یا نوه (در صورت فوت فرزند) وضعیت ارث مادر و والدین را تغییر میدهد:
- سهم ثابت والدین: در صورت وجود اولاد برای متوفی، سهم هر یک از پدر و مادر، در صورت زنده بودن، به طور ثابت یک ششم کل ترکه خواهد بود.
- باقیمانده برای اولاد: پس از کسر سهم یک ششم ارث مادر و یک ششم پدر (در صورت زنده بودن)، مابقی ترکه بین فرزندان تقسیم میشود. مطابق قانون مدنی ایران، سهم پسر دو برابر سهم دختر است.
مثال: اگر فردی فوت کند و مادر، پدر و یک پسر و یک دختر داشته باشد: مادر یک ششم و پدر هم یک ششم ارث می برند. باقیمانده (چهار ششم) بین پسر و دختر به نسبت ۲ به ۱ تقسیم میشود.
نکات کلیدی مرتبط با ارث مادر
سهم همسر
سهمالارث همسر (زوج یا زوجه) یک سهم ممتاز است و قبل از تقسیم ارث بین وراث طبقاتی (مانند مادر، پدر و فرزندان) محاسبه و کنار گذاشته میشود.
- زوجه: اگر متوفی (شوهر) فرزند داشته باشد، ارث زن یک هشتم ترکه خواهد بود. اگر فرزند نداشته باشد، زن یک چهارم ترکه را میبرد.
- زوج: اگر متوفی (زن) فرزند داشته باشد، شوهر یک چهارم ترکه را میبرد. اگر فرزند نداشته باشد، شوهر نصف ترکه را میبرد.
باقیمانده ترکه پس از کسر سهم همسر، طبق قواعد ذکر شده بین مادر و سایر وراث تقسیم میشود.
تقدم دیون و وصایا
اکیداً توجه داشته باشید که تقسیم ارث آخرین مرحله است. قبل از هر چیز باید هزینههای ضروری کفن و دفن متوفی، سپس بدهیهای او پرداخت شود. پس از آن، اگر متوفی وصیتنامه معتبری داشته باشد، وصایای مالی او تا سقف یک سوم کل دارایی باقیمانده پس از کسر دیون، اجرا میشود. اگر وصیت بیش از یک سوم باشد، اجرای مقدار اضافی منوط به اجازه وراث است. آنچه پس از تمام این مراحل باقی میماند، ترکه خالص قابل تقسیم بین وراث است.
مفهوم حَجب در ارث
حجب به معنای مانع شدن یک وارث از ارث بردن وارث دیگر یا کاهش سهم او است. دو نوع اصلی دارد:
- حجب حِرمانی: وارث نزدیکتر، وارث دورتر را به کلی از ارث محروم میکند. مانند حضور فردی از طبقه اول که مانع ارث بردن طبقه دوم میشود.
- حجب نُقصانی: حضور یک وارث باعث کاهش سهم قانونی وارث دیگر میشود. مانند حضور فرزند که سهم والدین را از یک سوم به یک ششم کاهش میدهد، یا حضور فرزند که سهم همسر را کاهش میدهد، یا حالت خاص خواهر و برادران که سهم مادر را در غیاب پدر و فرزند از یک سوم به یک ششم کاهش میدهند.
موانع ارث
برخی شرایط قانونی وجود دارد که باعث میشود یک فرد، علیرغم داشتن رابطه خویشاوندی، از ارث بردن محروم شود. مهمترین این موانع عبارتند از:
- قتل عمد: قاتل عمدی مورث (فردی که از او ارث میبرد) از او ارث نمیبرد.
- کفر: طبق قانون مدنی ایران، کافر از مسلمان ارث نمیبرد اما مسلمان از کافر ارث میبرد.
- لعان: در شرایط خاصی که بین زن و شوهر اتفاق میافتد و منجر به نفی ولد میشود، توارث بین فرزند و پدر و خویشاوندان پدری قطع میشود.
- ولادت از زنا: فرزند نامشروع از پدر و اقوام پدری ارث نمیبرد اما از مادر و اقوام مادری ارث میبرد.
ارث مادر همواره از اولویت بالایی برخوردار است و سهم او به حضور یا عدم حضور فرزندان و همچنین به حضور خواهر و برادران متوفی بستگی دارد. قوانین ارث ایران، هرچند مبتنی بر اصول مشخص فقهی است، اما میتواند در عمل و در ترکیبهای مختلف وراث، پیچیدگیهایی داشته باشد، به خصوص با در نظر گرفتن مفاهیمی چون ردّ، حجب نقصانی، سهم همسر، دیون و وصایا.